Filosofie: Marjolijn Februari’s thuishaven
Posted on 02. Aug, 2011 by michiel in Algemeen
Filosoferen in de achtertuin
DOORN – ,,Als je een groot vertrouwen in de mensheid hebt, hoef je niet te schrijven. Maar cynisme is te gemakkelijk en je schiet er niets mee op”, zegt Marjolijn Februari. De Doornse filosofe en schrijfster bemoeit zich graag met de maatschappelijke thema’s van deze tijd.
In haar wekelijkse rubriek in NRC Handelsblad richt ze zich niet op vage of theoretische kwesties, maar keert ze terug naar de praktijk. Een aantal van haar columns is nu gebundeld in het boek ‘Ons soort mensen’. Februari denkt onafhankelijk en schrijft weloverwogen. Ze vraagt haar lezers om niet vanuit de leunstoel een oordeel over anderen te vellen. ,,Regels gebruik je vooraf, als richtsnoer voor het eigen handelen”, is haar motto. Vorig jaar maakte Februari de overstap van de linksige Volkskrant naar de sjiekere NRC. In het nieuwe tabloidformaat van die krant heeft ze voor haar column minder ruimte tot haar beschikking. Daar moest ze even aan wennen, vertelt ze, maar inmiddels heeft ze haar draai gevonden. Wat wel opvalt, is dat NRC-lezers minder geneigd zijn om op haar columns te reageren. ,,Lezers van de Volkskrant klimmen veel sneller in de pen”, zegt ze. Kennelijk houdt het NRC-publiek meer afstand en dat past Februari wel. Als columniste en filosofe toont ze distantie, maar mijdt ze de arrogante afstandelijkheid van de ivoren toren. ,,Een mooie afstand”, noemde collega schrijver Adriaan van Dis dat vorige week, in een uitzending van het televisieprogramma Profiel. ,,Ik ben geen Doornse goeroe, die vanuit de achtertuin wijsheid uitdeelt”, lacht Februari.
Hoewel ze soms de drukte van de stad opzoekt, keert ze ook graag weer terug in de rust van de Utrechtse Heuvelrug. ,,Ik ben geen stadsmens. Het is prettig om vanuit de wereld naar huis te rijden”, vindt ze. ,,Bovendien gebeurt niet alles in de grote stad. In dorpen en buitengebieden wonen mensen die een enorme invloed hebben. De hele wereldgeschiedenis komt voorbij in een klein dorp”, aldus Februari. Dat was ook het hoofdthema van Februari’s roman De literaire kring uit 2007, waarin ze het maatschappelijk zwijgen over een gifschandaal schetst. Doornse lezers kwamen bekende plekjes tegen, zoals de oranjerie van Huis Doorn, de Maartenskerk en het Vestdijkbankje. Maar ook de banketbakker, de makelaar en de opticien figureerden in het verhaal, Toch lijkt dat plaatselijk decor inwisselbaar. Februari gaf door het hele land lezingen over haar roman en overal zagen mensen herkenningspunten. ,,In Bloemendaal en in Velp waren lezers er vast van overtuigd, dat het verhaal zich in hun woonplaats afspeelde”. Of er in haar volgende boek weer Doornse plekjes voorkomen, weet Februari nog niet. Ze heeft eindelijk de moed opgevat en staat op het punt om aan een nieuwe roman te beginnen. ,,Ik loop er al jaren mee rond. Dat nieuwe boek ligt letterlijk op mijn hoofd, met de punten van het kaft tegen mijn schedel. Het wordt een worsteling, maar ik ben er nu aan toe. En mijn uitgever ook”.
‘Ons soort mensen’ is in elke boekhandel verkrijgbaar. Het recensie-exemplaar werd beschikbaar gesteld door Binkhorst & Van Wijnen.
Uit: Nieuwsblad De Kaap van donderdag 28 april 2011.
Literatuur: Hoe schrijf ik een thriller?
Posted on 02. Aug, 2011 by michiel in Algemeen
Veteranen willen naar het boekenbal
DOORN – Als je ingrijpende dingen meemaakt, verandert er iets aan de manier waarop je naar de wereld kijkt. Met een verhalenwedstrijd voor veteranen vraagt De Basis aandacht voor die persoonlijke beleving. Schrijvende veteranen brengen hun angst en afschuw, maar ook hun ontroering onder woorden.
Kapitein Mirjam Grandia (35) raakte in Afghanistan betrokken bij een gewapend treffen en zag hoe Afghaanse vrouwen worden verminkt. Als verbindingsofficier onderhield ze het contact met een bekende mensenrechtenactiviste, die vrijwel dagelijks met de dood wordt bedreigd. ,,Het is heftig om te zien waartoe mensen in staat zijn”, aldus Grandia. Maar toch beschouwt ze die ervaringen als een verrijking van haar leven. De ex-journaliste is één van de deelnemers aan de verhalenwedstrijd van De Basis. Ze verwacht dat de gebeurtenissen in Bosnië en Afghanistan een vruchtbare voedingsbodem voor een spannend verhaal vormen. Ook veteranen uit andere militaire conflicten nemen een flinke bagage mee. Vorige week kwamen ze voor een informatiemiddag naar het Willem van Lanschotplein in Doorn. Een Indiëganger zei daar, dat hij vooral voor zijn kleinkinderen aan het schrijven is geslagen. Een andere veteraan hield aan haar inzet in Srbrenica een posttraumatische stress stoornis over. Ze hield een dagboek bij en hoopt met haar deelname aan de verhalenwedstrijd beter te leren schrijven. Dat gewapende missies niet alleen maar kommer en kwel opleveren, bleek uit de reactie van een Nieuw-Guinea veteraan: ,,het was een rottijd, maar ik kende ook geluksmomenten”.
,,Het wordt een wedstrijd zonder wedijver”, benadrukte communicatieadviseur Jos Morren van De Basis. Hij ziet het als een ongewis avontuur, waarbij veteranen zich binnenste buiten keren. Deelnemers kunnen de aanzet van hun verhaal indienen en de beste schrijvers gaan eind mei een heel weekend aan de slag. Daarna kiest de vakjury een verhaal dat er met kop en staart bovenuit steekt. Maar belangrijker is dat schrijvende veteranen de fijne kneepjes van het vak leren. Daarvoor zijn de gerenommeerde thrillerschrijvers Charles den Tex en Thomas Ross ingehuurd. Op de informatiemiddag was overigens alleen Den Tex aanwezig, want Ross werd in het ziekenhuis gedotterd. Volgens Den Tex hebben veteranen een voorsprong op thrillerschrijvers. ,,Ik moet spannende gebeurtenissen verzinnen, u heeft ze meegemaakt”, zei hij. Maar om een goed verhaal te schrijven, moet de veteraan wel enige afstand van zichzelf nemen. Voormalig journaliste Grandia beseft dat maar al te goed: ,,ik vind het leuker om over anderen te schrijven, dan over mezelf”. Het is aan Den Tex en Ross om deelnemers over die drempel te helpen. Afspraken met een uitgever wil De Basis pas maken, als het resultaat op tafel ligt. Morren is ervan overtuigd dat de wedstrijd een verhalenbundel gaat opleveren. ,,Dan kunnen we volgend jaar met z’n allen naar het boekenbal”, aldus één van de schrijvende veteranen.
Uit: Nieuwsblad De Kaap van donderdag 24 maart 2011.
Reportage: Genieten bij de bioboer
Posted on 02. Aug, 2010 by michiel in Algemeen
Genieten bij de bioboer
“Mijn beesten hebben geen stress en zijn niet bang. Ze komen lachend naar je toe.” Boer Tom Verkerk weet het zeker: het hoeft écht niet zo massaal in de veehouderij. Op zijn boerderij aan de Langbroekerdijk genieten varkens en biggetjes van een verkwikkend modderbad in de buitenlucht. En er scharrelen vrolijke koeien, kalfjes, schaapjes en lammetjes rond.
Zelf is de bioboer een natuurmens in hart en nieren. “Een dagje in de stad is best leuk, hoor”, geeft hij toe, “maar wat is er mooier dan biologisch boeren met uitzicht op de Utrechtse Heuvelrug?” De 47-jarige Verkerk kreeg het duurzaam boeren met de paplepel ingegoten. Hij houdt van kleinschaligheid en daarom zijn megastallen zijn taboe op zijn boerenbedrijf.
Inmiddels zorgt de geboren Langbroeker al meer dan een kwart eeuw voor moederzeugen en hun biggetjes. Zijn varkens kunnen nog pronken met een originele krulstaart. In de intensieve varkenshouderij wordt die doorgaans gecoupeerd, maar daar wil Verkerk niets van weten. Omdat een varkentje zich op de biologische boerderij niet hoeft te vervelen, is staartbijten er niet aan de orde.
Je hoeft maar even bij de bioboer rond te kijken, om te beseffen: hier gaat het niet alleen om vlees, maar ook om dierenwelzijn. Zo blijven biobiggen langer bij de moederzeug en krijgen ze onbeperkt frisse lucht. “Waarom zou een big de hele dag binnen moeten blijven? Zelf kruipen we toch ook niet in een donker hok”, aldus Verkerk.
Reportage: Giro d’Italia
Posted on 10. Mei, 2010 by michiel in Algemeen
Arrivederci Giro
UTRECHTSE HEUVELRUG – De Giro d’Italia trok in 2010 door de dorpen van de Heuvelrug en bracht ongekend enthousiasme teweeg. Op de Ruiterberg en vooral de Amerongse Berg juichten duizenden toeschouwers de wielrenners hartstochtelijk toe. Een kopgroep met de Nederlander Rick Flens reed voor het peloton uit en werd pas in de straten van Utrecht ingerekend. Inmiddels is de Girogekte achter de rug en kunnen de roze hoedjes en petjes de kast in.
Reportage: Terug naar de Franse tijd
Posted on 19. Okt, 2009 by michiel in Algemeen
Duizenden bezoekers waanden zich even in de Franse Tijd. Tijdens het evenement Les Manoeuvres sloegen 18e eeuwse militairen hun kamp op rond de Pyramide van Austerlitz. De veldslagen van Napoleon werden nagespeeld op de nabijgelegen Leusderhei. Het historische spektakel op 10 en 11 oktober 2009 leverde bijzondere plaatjes op.
Literatuur: mooi en talentvol debuut
Posted on 14. Okt, 2009 by michiel in Algemeen
Hoeveel kracht hebben woorden? Hoe onschuldig zijn de fantasieën van een meisje van twaalf? Het antwoord op die vragen komt van literair debutante Franca Treur (30), die vrijdagavond 30 oktober haar opwachting maakt bij boekhandel Binkhorst & van Wijnen. Met ‘Dorsvloer vol confetti’ leverde Treur eerder deze maand een gevoelige debuutroman af. Hoofdpersoon is de 12-jarige Katalijne, die op zoek is naar een eigen leven. Maar dat valt nog niet mee, in het benauwde milieu van een streng gelovig boerengezin. Het Zeeuwse tienermeisje vlucht in haar eigen gedachten, waar de Bijbel, familieverhalen en dorpsroddels een grote rol spelen. Zo leert Katalijne de kracht van woorden kennen. Ze realiseert zich, dat de wereld groter is dan de boerderij. De gevolgen zijn niet te overzien en de lezer wordt meegesleurd in een spannend gevecht om het eigen bestaansrecht. Tegelijkertijd steekt Treur in mooie zinnen de loftrompet over het plattelandsleven. Die liefdevolle schets van de Zeeuwse boerengemeenschap trok al vóór publicatie volop aandacht. Zo was de auteur onder andere te gast bij de radioprogramma’s De Avonden (VPRO) en BNN Today. Overigens is Treur geen onbekende in het Nederlandse medialandschap. Ze schrijft voor de dagbladen NRC en NRC Next en won in 2006 de NRC-essaywedstrijd. Daarvoor werd ze onder andere geprezen door schrijver en journalist Bas Heijne. Het optreden van Franca Treur begint om 20.00 uur bij Binkhorst & van Wijnen aan de Kampweg 25. Toegangskaarten kosten € 5.
Posted on 23. Sep, 2009 by admin in Algemeen
Welkom bij Michiel Schaaij, dorpsjournalist.
Als freelance verslaggever schrijf ik over politiek en samenleving in de gemeente Utrechtse Heuvelrug. Mijn insteek is helder: lokale verslaggeving hoeft niet onder te doen voor landelijke journalistiek. Ook plaatselijke en regionale ontwikkelingen verdienen een journalistieke duiding.
Mijn artikelen en foto’s zijn verschenen in De Nieuwsbode Heuvelrug, Nieuwsblad De Kaap, de Stichtse Courant en het AD/Utrechts Nieuwsblad. Op mijn Facebook- en Twitterpagina vindt u actuele nieuwsflitsen uit de gemeente Utrechtse Heuvelrug.
Uit mijn portfolio: verkeer
Posted on 23. Sep, 2009 by admin in Algemeen
